കാറ്റ്

പടിഞ്ഞാറിന്‍ ശോണിമ മറഞ്ഞു പോയി...
ഇടനാഴികളിലിരുള്‍ നിറഞ്ഞൂ...
ഇനിയും പുലരി വരും ...
പുലരുമെങ്ങും വെളിച്ചമെങ്കിലും...
ഇരുളകലില്ലെന്നുള്ളിലൊരിയ്ക്കലും..
പോയ്‌ മറഞ്ഞില്ലേയെന്‍ വിളക്ക്‌....
ഏറെയകലെയാണിന്നവള്‍ ..എന്നില്‍ നിന്നും..
പുറത്ത്‌ വീശുന്നൊരു തണുത്ത
കാറ്റെന്‍ജാലകത്തിലൂടെത്തി നോക്കുന്നു..
കാറ്റിനൊപ്പമെത്തുന്നൊരാ മുല്ലപ്പൂമണം..
ഒരു നിമിഷമെന്‍ മുഖം അമര്‍ത്തുന്നുവോ..
നിന്‍ മുടിച്ചുരുളുകളിലേക്ക്‌..
അത്‌ പകര്‍ന്നു തന്നൊരാ ആശ്വാസത്തില്‍..
കണ്ണുകളടയ്ക്കട്ടെ ഞാന്‍ ...
സ്വപ്നത്തിലേയ്ക്ക്‌ നീയെത്തുന്നതും കാത്ത്‌...