വീണ്ടും ഒരു വിഷു കൂടി എത്തി..നന്മയുടെ പ്രഭാതങ്ങളെ മഞ്ഞയുടെ കുളിര്‍മയില്‍ കുളിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് എങ്ങും കണിക്കൊന്ന പൂത്തുലഞ്ഞു..കൊന്നപ്പൂക്കള്‍ വിഷ്ണുവിന് മനസ്സില്‍ മന്ദഹാസം വിരിയിക്കുന്ന ചാരുതയല്ല....മറിച്ച് മരണത്തിന്‍റെ സന്ദേശ വാഹകരാണ്....അഞ്ച് വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പ്‌ ഒരു വിഷുപ്പുലരിയിലാണ് പ്രിയ അവന്റെ ജീവിതത്തില്‍ നിന്നും എന്നെന്നേക്കുമായി വിട പറഞ്ഞത്‌..പ്രഭാത സവാരിക്കിടെ മരണം ഒരു കാറിന്‍റെ രൂപത്തില്‍ വന്നു അവന്റെ മുന്നില്‍ നിന്ന്‍ അവളെ തട്ടിയെടുക്കുമ്പോള്‍ ചോര വാര്‍ന്ന്‍ വീണു കിടന്ന വിഷ്ണുവിന് ഒന്നുറക്കെ നിലവിളിക്കാന്‍ കൂടി കഴിയുമായിരുന്നില്ല. ആശുപത്രിക്കിടക്കയില്‍ ബോധം വന്നപ്പോള്‍ ആദ്യം പരതിയത്‌ അവളുടെ സമീപ്യമായിരുന്നു....അന്വേഷണങ്ങള്‍ക്ക് മൌനം മറുപടിയായപ്പോള്‍ പലപ്പോഴും ഭ്രാന്തെടുക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി അവന്...ഒടുവില്‍ അവന് മുന്നില്‍ ആ സത്യം പറയുമ്പോഴും അവന്റെ പ്രതീക്ഷകള്‍ അസ്തമിച്ചിരുന്നില്ല...അവള്‍ തിരികെ വരുമെന്ന്‍ വിശ്വസിക്കാനാണ് അവന് തോന്നിയത്‌..അതിനേ അവന് കഴിഞ്ഞുള്ളു...
അഞ്ച് വര്‍ഷങ്ങള്‍ പക്ഷെ അവനെ ഒരുപാട് മാറ്റി..നഗരത്തിലെ തിരക്കുള്ള ഒരു വസ്ത്രക്കടയുടെ മുതലാളിയായ അവന് ബിസിനസ്സില്‍ തന്‍റെ പൂര്‍ണ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ച് കൊണ്ട് പ്രിയയുടെ ഓര്‍മകളില്‍ നിന്നും വിടുതല്‍ തേടി. ഒരു പരിധി വരെ അതവന് സഹായകവും ആയിരുന്നു.. എന്നിരുന്നാലും ഇന്നും അവന് കണിക്കൊന്നപ്പൂക്കള്‍ കാണുമ്പോള്‍ ആകെ അസ്വസ്ഥമാവുമായിരുന്നു...
മാര്‍ച്ച് മാസം മുതല്‍ പൂത്ത്‌ തുടങ്ങുന്ന കൊന്നമരത്തിന്‍റെ ദൃശ്യംഒഴിവാക്കാന്‍ അവനൊരു വഴി കണ്ട്പിടിച്ചു......ഒരൊളിച്ചോട്ടം..വേനലില്‍ നിന്ന്‍ ഒരു രക്ഷപെടല്‍ കൂടിയായി ഉത്തരേന്ത്യയിലെ ഒരു ഹില്‍ സ്റ്റേഷനിലേക്ക്....ഉറ്റ സുഹൃത്തായ രവിക്ക്‌ അവിടെ ഒരു റിസോര്‍ട്ട് ഉള്ളത് കൊണ്ട് താമസവും ഭക്ഷണവും കുശാലും...ഇപ്രാവശ്യവും പതിവ് തെറ്റിക്കാതെ വിഷ്ണു രവിയുടെ അടുത്തെത്തി...വിഷ്ണു എത്തിയതും രവി ഉഷാറായി...ബാല്യകാല സുഹൃത്തിന്‍റെ കമ്പനി അവനെന്നും ഉറ്റ്നോക്കിയിരിക്കുന്ന ഒന്നാണ്....കുട്ടിക്കാലത്തെ വിശേഷങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു അല്പം ലഹരിയും നുണഞ്ഞിരിക്കുന്ന ആ സായാഹ്നങ്ങള്‍ അവനും കാത്തിരിക്കാറണ്ടായിരുന്നു.....കോളേജില്‍ നിന്നിറങ്ങിയപ്പോള്‍ ഉപേക്ഷിച്ച മദ്യം പിന്നെ ഈ ഒളിചോട്ടങ്ങളിലാണ് വിഷ്ണു പതിവാക്കിയത്...ചെന്നു കയറിയപ്പോള്‍ തന്നെ വിഷ്ണുവിന് മനസിലായി മീര സ്ഥലത്തില്ല എന്ന്. മീര ആരാണെന്നല്ലേ ...രവിയുടെ ഭാര്യ...അവളുണ്ടെങ്കില്‍ ഒരു കടലാസു കഷണം പോലും അസ്ഥാനത്ത്‌ കാണാത്ത വീട് അത്യാവശ്യം അലങ്കോലമായി കിടപ്പാണ്..മീരയുടെ അമ്മയ്ക്ക് സുഖമില്ലാഞ്ഞിട്ട് അവള്‍ കുറച്ച് ദിവസമായി നാട്ടിലാണ്..അത് കൊണ്ട് തന്നെ രവി പതിവിലും സന്തോഷത്തിലാണ്...കുട്ടിക്കാലത്തെ തന്നെ ഏറെ കുന്നായ്‌മകള്‍ കൂടെയുള്ള രവി വിവാഹ ശേഷം അടങ്ങി ഒതുങ്ങിയാണ് കഴിഞ്ഞ വരുന്നത്...അത് മീരയുടെ മിടുക്ക്..പലപ്പോഴും അത് അവളുടെ മുന്നില്‍ വച്ച് തന്നെ ഞാന്‍ തുറന്ന പറയാറുണ്ട്.....ഇതാ ഇപ്പോള്‍ മീര നാട്ടിലായത്‌ കൊണ്ട് അധികം നിയന്ത്രണങ്ങളൊന്നും ഇല്ലാതെ അടിച്ച് പൊളിക്കാം..അതാണ്‌ രവിയുടെ സന്തോഷത്തിന്‍റെ രഹസ്യം ...
അന്ന്‍ വൈകിട്ട് നിറചഷകങ്ങളുമായി ഇരിക്കുമ്പോള്‍ രവി അല്പം ആമുഖത്തോടെ തുടങ്ങി...മീര ഇല്ലാത്തതാണ് നീ അത് കൊണ്ട് മറിച്ചൊന്നും പറയരുത്.....എന്താണിവന്‍ പറഞ്ഞു വരുന്നതെന്ന്‍ മനസ്സിലാകാത്ത ഞാന്‍ മുഖം ചുളിച്ചു...ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ അവന് പറഞ്ഞു...മീര പോയിട്ട് കുറച്ചു ദിവസായില്ലേടാ..ഒരു ചേഞ്ചിനു ഞാന്‍ ചില്ലറ ചില പരിപാടികളൊക്കെ സംഘടിപ്പിക്കാറുണ്ടിവിടെ....റിസോര്‍ട്ടില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന ചില കുട്ടികള്‍ എന്നെ വൈകിട്ട് സഹായിക്കാന്‍ വരും മീരയില്ലാത്തത് കൊണ്ട്...വീണ്ടും ഒരു കള്ളച്ചിരി...കൂടെ ഒരു കണ്ണിറുക്കലും ..കാര്യം പിടികിട്ടിയ ഞാന്‍ ചിരിച്ചു.... ഉം...അതിനു ഞാനെന്ത് തടയിടാന്‍...നടക്കട്ടെ...ലഹരി ചെറുതായി തലയ്ക്കു പിടിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും ചര്‍ച്ചകള്‍ പല വഴിക്കും സഞ്ചരിച്ചു...പണ്ട് കോളേജില്‍ വച്ച് പെണ്‍കുട്ടികളുടെ പുറകെ പോയതും തെറി കിട്ടിയതുമൊക്കെ പറഞ്ഞിരിക്കെ നല്ല മൂഡിലായി രണ്ടാളും...അപ്പോഴേക്കും ഡോര്‍ ബെല്‍ ശബ്ദിച്ചു...വാതില്‍ തുറന്ന രവിയോടൊപ്പം രണ്ട് സുന്ദരികളും അകത്തേക്കെത്തി ...രണ്ടാളെയും പരിചയപ്പെടുത്തിയ രവി അവരോടു ഡിന്നര്‍ ടേബിള്‍ തയ്യാറാക്കാന്‍ പറഞ്ഞു....പെണ്‍കുട്ടികള്‍ പോയ ഉടനെ അവന്റെ തോളില്‍ തട്ടിക്കൊണ്ട് വിഷ്ണു ചോദിച്ചു നീ ആളു കൊള്ളാമല്ലോ...രണ്ടാളെ ഒരുമിച്ച് മാനേജ് ചെയ്യാനോക്കെ തുടങ്ങിയോ ഇപ്പൊ...ചിരിച്ച് കൊണ്ട് രവിയുടെ മറുപടി വന്നു...."ഏയ്‌ ഇതിപ്പോ നമ്മള്‍ രണ്ടാളില്ലേ"...അപ്പോഴാണ്‌ അവന്റെ ആമുഖത്തിലെ മറുത്തൊന്നും പറയരുതെന്ന പ്രയോഗം എനിക്ക് കത്തിയത്...
പ്രിയ പോയതില്‍ പിന്നെ സ്ത്രീകളോടൊന്നും വലിയ അടുപ്പം കാണിക്കാതിരുന്ന അവന് അന്നും വലിയ ഒരു ആവേശം തോന്നിയില്ല. വേണ്ട അതൊന്നും ശരിയാവില്ല രവീ...എന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും മനസ്സ്‌ പകുതി സമ്മതം മൂളിയിരുന്നു...ലഹരി കൂടി അല്പം ഉണ്ടായതിനാലാവാം...അത്താഴം കഴിഞ്ഞു സൊറ പറഞ്ഞിരിക്കുമ്പോഴേക്കും കിടക്ക വിരിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന്‍ പറഞ്ഞു പായലെത്തി...അത് പറയാന്‍ മറന്നു... വന്ന പെണ്‍കുട്ടികളുടെ കൂട്ടത്തില്‍ ഒരാളാണ് പായല്‍..അല്പം ഇരുണ്ട നിറവും അധികം തടിയുമില്ലാത്ത പ്രകൃതം....മറ്റവള്‍ സാക്ഷി..രണ്ട് പേരും ഉത്തര്‍പ്രദേശിലെ ഏതോ ഉള്‍നാടന്‍ ഗ്രാമത്തില്‍ നിന്നാണ്. തീരെ ചെറുതിലെ റിസോര്‍ട്ടില്‍ ജോലി ചെയ്തു വരുകയാണ് രണ്ടാളും..പായല്‍ പറഞ്ഞത്‌ കേള്‍ക്കാത്ത താമസം എന്നാല്‍ നീ ചെല്ലൂ ....എനിക്ക് സാക്ഷിയോടോത്ത്‌ കുറച്ചു പണി ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു രവി അവന്റെ മുറിയിലേക്ക്‌ ഊളിയിട്ടു..
വിശാലമായ കിടക്ക മുറിയിലേക്ക്‌ കടന്ന വിഷ്ണുവിനെ അനുഗമിച്ച് അവളും കൂടെ ചെന്നു...താഴ്വരയ്ക്കഭിമുഖമായി നില്‍ക്കുന്ന മുറിയിലെ തുറന്നിട്ട ജാലകത്തിലൂടെ തണുത്ത കാറ്റ് വീശിയെത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു..കാറ്റിന്‍റെ താളത്തിനൊത്ത് നൃത്തം ചെയ്യുന്ന ജാലക വിരിപ്പിന് മുന്‍പ്‌ കണ്ടില്ലാത്ത ഒരു കള്ളച്ചിരി ഉണ്ടോ എന്നൊരു സംശയം. വാതിലടയുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് തിരിഞ്ഞപ്പോള്‍ വിഷ്ണു കണ്ടത്‌ പായല്‍ വാതില്‍ താഴിട്ട ശേഷം അകത്തേക്ക് വരുന്നതാണ്...യാത്രാ ക്ഷീണവും ഒപ്പം അകത്താക്കിയ ലഹരിയും കിടക്കയിലേക്ക് വിഷ്ണുവിനെ ഒരുപോലെ ആകര്‍ഷിച്ചു...വിളക്ക് കണ്ട ഈയാം പാറ്റയെപ്പോലെ അവന് കിടക്കയിലേക്ക് ഒട്ടി...ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അകത്തേക്ക് വന്ന പായല്‍ ജാലക വാതിലുകള്‍ കൂടി ബന്ധിക്കാനായി പോയപ്പോള്‍ വിഷ്ണു പറഞ്ഞു... "വേണ്ട അത് തുറന്ന്‍ തന്നെ കിടക്കട്ടെ..."പിന്നീട് എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ നിന്ന അവളോട് ഇരിക്കാനായി അവന് ആംഗ്യം കാണിച്ചു....തെല്ല് നാണത്തോടെ അവള്‍ ആ കിടക്കയുടെ ഓരത്തിരുന്നു...നീ കഴിച്ചുവോ? അവളോട് എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കണമല്ലോ എന്ന് കരുതി ചോദിച്ചു...പിന്നീടെന്തോക്കെയോ ചോദ്യങ്ങള്‍..മിക്കതിനും ഒറ്റ വാക്കില്‍ അല്ലെങ്കില്‍ ഒരു മൂളലില്‍ ഉത്തരം നല്‍കി അവള്‍ ..ഇതിനിടയിലെപ്പോഴോ അവന് അവളുടെ കരങ്ങള്‍ അവനിലേക്കടുപ്പിച്ചു...മെല്ലെ മെല്ലെ അവളും ആ കിടക്കയിലേക്ക് വീണു...വിഷ്ണു മെല്ലെ വികാരങ്ങള്‍ക്ക് അടിമപ്പെട്ട് തുടങ്ങി...ബലിഷ്ടമായ ആ കരങ്ങള്‍ പായലിന്‍റെ മൃദുല മേനിയില്‍ ചിത്രങ്ങള്‍ വരച്ച് തുടങ്ങി...കൂമ്പിയടയുന്ന അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കിയ അവന് അവളുടെ നെറുകയില്‍ ഒരു ചുടു ചുംബനം നല്‍കി. അവന്റെ നിശ്വാസത്തിന്‍റെ ഊഷ്മളത അവളെ കുളിരണിയിച്ചു. നെറുകയില്‍ നിന്നും അവന്റെ ചുണ്ടുകള്‍ അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്കും മെല്ലെ അവളുടെ അധരങ്ങളിലേക്കും നീങ്ങി...ഒപ്പം അവന്റെ കൈവിരലുകള്‍ അവളെ അനുഭൂതിയുടെ പുതുതലങ്ങളിലേക്ക്‌ എത്തിക്കുകയായിരുന്നു...അവളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ്‌ കൂടി കൂടി വന്നു.. ഇപ്പോള്‍ ആ താളം അവന് കേള്‍ക്കാം എന്നായി..അതവനില്‍ കൂടുതല്‍ ആവേശം പകര്‍ന്നു..ചുണ്ടുകളുടെ സ്നേഹം രസനകള്‍ ഏറ്റെടുത്തപ്പോഴേക്കും വിഷ്ണു അവളുടെ ധാവണി നീക്കിയിരുന്നു...ബ്ലൗസിന്റെ കുടുക്കുകള്‍ ഓരോന്നായി എടുക്കുമ്പോഴും അവന്റെ രസ മുകുളങ്ങള്‍ അവളുടെ നാവിന്‍റെ രുചി ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു...അധികം വലിപ്പമില്ലെങ്കിലും ആകാരവടിവൊത്ത അവളുടെ മുലകള്‍ അവന്റെ കൈകള്‍ക്കുള്ളിലാവാന്‍ പിന്നീട് അധികം താമസമുണ്ടായില്ല....അവന്റെ മൃദുവായ മസാജ് അവളുടെ മുലക്കണ്ണുകളെ ഉത്തേജിപ്പിച്ചപ്പോള്‍ അവള്‍ മറ്റൊരു ലോകത്തേക്ക് എത്തുകയായിരുന്നു. വിഷ്ണുവിന്റെ ചുണ്ടുകള്‍ അവളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ വിട്ട് താഴേക്ക്‌ സഞ്ചരിക്കാന്‍ തുടങ്ങി....അവളുടെ കഴുത്തിലും തോളിലുമൊക്കെ ചുംബനവര്‍ഷം ചൊരിഞ്ഞുകൊണ്ട് വരുമ്പോള്‍ വിഷ്ണുവിന് എന്തോ ഒരസ്വസ്ഥത തോന്നിയോ?പായലിന്‍റെ ഗന്ധം അവന്റെ നസാരന്ദ്രങ്ങളിലെക്ക് അരിച്ചിറങ്ങവേ പെട്ടെന്ന്‍ അവന്റെ മനസ്സ്‌ പിടയാന്‍ തുടങ്ങി...എന്താണ് കാരണമെന്ന് മാത്രം അവന് മനസിലായില്ല. ഏതോ ഒരദൃശ്യശക്തിയെപ്പോലെ അവന്റെ കൈകള്‍ അവളെ ബലമായി തള്ളി മാറ്റി..അപ്രതീക്ഷിതമായത് സംഭവിച്ചതില്‍ പകച്ചു പോയ പായലാകട്ടെ പെട്ടെന്ന്‍ ചാടിയെണീറ്റ് അവളുടെ വസ്ത്രങ്ങള്‍ നേരെയാക്കി ചോദ്യ ഭാവത്തില്‍ വിഷ്ണുവിനെ നോക്കി...... വെള്ളം എന്ന് ആംഗ്യം കാട്ടിയതും അവള്‍ ഗ്ലാസ്സിലെക്ക് ജഗ്ഗില്‍ നിന്നും വെള്ളം പകര്‍ന്നു നല്‍കി. ഒരിറക്കിന് അത് മുഴുവന്‍ കുടിച്ച് തീര്‍ത്ത അവന് ബെഡില്‍ നിന്നും എണീറ്റു...ഒരു ഷീറ്റും തലയിണയും എടുത്ത് പുറത്തേക്ക് പോവുമ്പോള്‍ അവളോട് താഴിട്ടു കിടന്നോളാന്‍ പറയാനവന്‍ മറന്നില്ല..
ഹാളിലെ സോഫയില്‍ വന്നു കിടക്കവേ അവനാലോചിക്കുകയായിരുന്നു...എന്തിനു ഞാനിതിനു പോയി..?പ്രിയക്ക് തുല്യം പ്രിയ മാത്രമേ ഉള്ളൂ...അവളുടെ ഗന്ധമില്ലാതെ ?...ഇല്ല എനിക്ക് പറ്റില്ല... അവളല്ലാതെ മറ്റൊരാളോട് ഒത്തും ഇനി എനിക്ക് ഒരു ജീവിതം പറ്റില്ല...യൌവനം തീര്‍ന്നിട്ടില്ലാത്ത മകനൊരു തുണ തേടി വീണ്ടും ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയെ അന്വേഷിച്ച് നടക്കുന്ന അമ്മയോട്‌ എന്ത് പറയും എന്നായിരുന്നു അപ്പോള്‍ വിഷ്ണുവിന്റെ വിഷമം...
അഞ്ച് വര്‍ഷങ്ങള്‍ പക്ഷെ അവനെ ഒരുപാട് മാറ്റി..നഗരത്തിലെ തിരക്കുള്ള ഒരു വസ്ത്രക്കടയുടെ മുതലാളിയായ അവന് ബിസിനസ്സില്‍ തന്‍റെ പൂര്‍ണ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ച് കൊണ്ട് പ്രിയയുടെ ഓര്‍മകളില്‍ നിന്നും വിടുതല്‍ തേടി. ഒരു പരിധി വരെ അതവന് സഹായകവും ആയിരുന്നു.. എന്നിരുന്നാലും ഇന്നും അവന് കണിക്കൊന്നപ്പൂക്കള്‍ കാണുമ്പോള്‍ ആകെ അസ്വസ്ഥമാവുമായിരുന്നു...
മാര്‍ച്ച് മാസം മുതല്‍ പൂത്ത്‌ തുടങ്ങുന്ന കൊന്നമരത്തിന്‍റെ ദൃശ്യംഒഴിവാക്കാന്‍ അവനൊരു വഴി കണ്ട്പിടിച്ചു......ഒരൊളിച്ചോട്ടം..വേനലില്‍ നിന്ന്‍ ഒരു രക്ഷപെടല്‍ കൂടിയായി ഉത്തരേന്ത്യയിലെ ഒരു ഹില്‍ സ്റ്റേഷനിലേക്ക്....ഉറ്റ സുഹൃത്തായ രവിക്ക്‌ അവിടെ ഒരു റിസോര്‍ട്ട് ഉള്ളത് കൊണ്ട് താമസവും ഭക്ഷണവും കുശാലും...ഇപ്രാവശ്യവും പതിവ് തെറ്റിക്കാതെ വിഷ്ണു രവിയുടെ അടുത്തെത്തി...വിഷ്ണു എത്തിയതും രവി ഉഷാറായി...ബാല്യകാല സുഹൃത്തിന്‍റെ കമ്പനി അവനെന്നും ഉറ്റ്നോക്കിയിരിക്കുന്ന ഒന്നാണ്....കുട്ടിക്കാലത്തെ വിശേഷങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു അല്പം ലഹരിയും നുണഞ്ഞിരിക്കുന്ന ആ സായാഹ്നങ്ങള്‍ അവനും കാത്തിരിക്കാറണ്ടായിരുന്നു.....കോളേജില്‍ നിന്നിറങ്ങിയപ്പോള്‍ ഉപേക്ഷിച്ച മദ്യം പിന്നെ ഈ ഒളിചോട്ടങ്ങളിലാണ് വിഷ്ണു പതിവാക്കിയത്...ചെന്നു കയറിയപ്പോള്‍ തന്നെ വിഷ്ണുവിന് മനസിലായി മീര സ്ഥലത്തില്ല എന്ന്. മീര ആരാണെന്നല്ലേ ...രവിയുടെ ഭാര്യ...അവളുണ്ടെങ്കില്‍ ഒരു കടലാസു കഷണം പോലും അസ്ഥാനത്ത്‌ കാണാത്ത വീട് അത്യാവശ്യം അലങ്കോലമായി കിടപ്പാണ്..മീരയുടെ അമ്മയ്ക്ക് സുഖമില്ലാഞ്ഞിട്ട് അവള്‍ കുറച്ച് ദിവസമായി നാട്ടിലാണ്..അത് കൊണ്ട് തന്നെ രവി പതിവിലും സന്തോഷത്തിലാണ്...കുട്ടിക്കാലത്തെ തന്നെ ഏറെ കുന്നായ്‌മകള്‍ കൂടെയുള്ള രവി വിവാഹ ശേഷം അടങ്ങി ഒതുങ്ങിയാണ് കഴിഞ്ഞ വരുന്നത്...അത് മീരയുടെ മിടുക്ക്..പലപ്പോഴും അത് അവളുടെ മുന്നില്‍ വച്ച് തന്നെ ഞാന്‍ തുറന്ന പറയാറുണ്ട്.....ഇതാ ഇപ്പോള്‍ മീര നാട്ടിലായത്‌ കൊണ്ട് അധികം നിയന്ത്രണങ്ങളൊന്നും ഇല്ലാതെ അടിച്ച് പൊളിക്കാം..അതാണ്‌ രവിയുടെ സന്തോഷത്തിന്‍റെ രഹസ്യം ...
അന്ന്‍ വൈകിട്ട് നിറചഷകങ്ങളുമായി ഇരിക്കുമ്പോള്‍ രവി അല്പം ആമുഖത്തോടെ തുടങ്ങി...മീര ഇല്ലാത്തതാണ് നീ അത് കൊണ്ട് മറിച്ചൊന്നും പറയരുത്.....എന്താണിവന്‍ പറഞ്ഞു വരുന്നതെന്ന്‍ മനസ്സിലാകാത്ത ഞാന്‍ മുഖം ചുളിച്ചു...ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ അവന് പറഞ്ഞു...മീര പോയിട്ട് കുറച്ചു ദിവസായില്ലേടാ..ഒരു ചേഞ്ചിനു ഞാന്‍ ചില്ലറ ചില പരിപാടികളൊക്കെ സംഘടിപ്പിക്കാറുണ്ടിവിടെ....റിസോര്‍ട്ടില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന ചില കുട്ടികള്‍ എന്നെ വൈകിട്ട് സഹായിക്കാന്‍ വരും മീരയില്ലാത്തത് കൊണ്ട്...വീണ്ടും ഒരു കള്ളച്ചിരി...കൂടെ ഒരു കണ്ണിറുക്കലും ..കാര്യം പിടികിട്ടിയ ഞാന്‍ ചിരിച്ചു.... ഉം...അതിനു ഞാനെന്ത് തടയിടാന്‍...നടക്കട്ടെ...ലഹരി ചെറുതായി തലയ്ക്കു പിടിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും ചര്‍ച്ചകള്‍ പല വഴിക്കും സഞ്ചരിച്ചു...പണ്ട് കോളേജില്‍ വച്ച് പെണ്‍കുട്ടികളുടെ പുറകെ പോയതും തെറി കിട്ടിയതുമൊക്കെ പറഞ്ഞിരിക്കെ നല്ല മൂഡിലായി രണ്ടാളും...അപ്പോഴേക്കും ഡോര്‍ ബെല്‍ ശബ്ദിച്ചു...വാതില്‍ തുറന്ന രവിയോടൊപ്പം രണ്ട് സുന്ദരികളും അകത്തേക്കെത്തി ...രണ്ടാളെയും പരിചയപ്പെടുത്തിയ രവി അവരോടു ഡിന്നര്‍ ടേബിള്‍ തയ്യാറാക്കാന്‍ പറഞ്ഞു....പെണ്‍കുട്ടികള്‍ പോയ ഉടനെ അവന്റെ തോളില്‍ തട്ടിക്കൊണ്ട് വിഷ്ണു ചോദിച്ചു നീ ആളു കൊള്ളാമല്ലോ...രണ്ടാളെ ഒരുമിച്ച് മാനേജ് ചെയ്യാനോക്കെ തുടങ്ങിയോ ഇപ്പൊ...ചിരിച്ച് കൊണ്ട് രവിയുടെ മറുപടി വന്നു...."ഏയ്‌ ഇതിപ്പോ നമ്മള്‍ രണ്ടാളില്ലേ"...അപ്പോഴാണ്‌ അവന്റെ ആമുഖത്തിലെ മറുത്തൊന്നും പറയരുതെന്ന പ്രയോഗം എനിക്ക് കത്തിയത്...
പ്രിയ പോയതില്‍ പിന്നെ സ്ത്രീകളോടൊന്നും വലിയ അടുപ്പം കാണിക്കാതിരുന്ന അവന് അന്നും വലിയ ഒരു ആവേശം തോന്നിയില്ല. വേണ്ട അതൊന്നും ശരിയാവില്ല രവീ...എന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും മനസ്സ്‌ പകുതി സമ്മതം മൂളിയിരുന്നു...ലഹരി കൂടി അല്പം ഉണ്ടായതിനാലാവാം...അത്താഴം കഴിഞ്ഞു സൊറ പറഞ്ഞിരിക്കുമ്പോഴേക്കും കിടക്ക വിരിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന്‍ പറഞ്ഞു പായലെത്തി...അത് പറയാന്‍ മറന്നു... വന്ന പെണ്‍കുട്ടികളുടെ കൂട്ടത്തില്‍ ഒരാളാണ് പായല്‍..അല്പം ഇരുണ്ട നിറവും അധികം തടിയുമില്ലാത്ത പ്രകൃതം....മറ്റവള്‍ സാക്ഷി..രണ്ട് പേരും ഉത്തര്‍പ്രദേശിലെ ഏതോ ഉള്‍നാടന്‍ ഗ്രാമത്തില്‍ നിന്നാണ്. തീരെ ചെറുതിലെ റിസോര്‍ട്ടില്‍ ജോലി ചെയ്തു വരുകയാണ് രണ്ടാളും..പായല്‍ പറഞ്ഞത്‌ കേള്‍ക്കാത്ത താമസം എന്നാല്‍ നീ ചെല്ലൂ ....എനിക്ക് സാക്ഷിയോടോത്ത്‌ കുറച്ചു പണി ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു രവി അവന്റെ മുറിയിലേക്ക്‌ ഊളിയിട്ടു..
വിശാലമായ കിടക്ക മുറിയിലേക്ക്‌ കടന്ന വിഷ്ണുവിനെ അനുഗമിച്ച് അവളും കൂടെ ചെന്നു...താഴ്വരയ്ക്കഭിമുഖമായി നില്‍ക്കുന്ന മുറിയിലെ തുറന്നിട്ട ജാലകത്തിലൂടെ തണുത്ത കാറ്റ് വീശിയെത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു..കാറ്റിന്‍റെ താളത്തിനൊത്ത് നൃത്തം ചെയ്യുന്ന ജാലക വിരിപ്പിന് മുന്‍പ്‌ കണ്ടില്ലാത്ത ഒരു കള്ളച്ചിരി ഉണ്ടോ എന്നൊരു സംശയം. വാതിലടയുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് തിരിഞ്ഞപ്പോള്‍ വിഷ്ണു കണ്ടത്‌ പായല്‍ വാതില്‍ താഴിട്ട ശേഷം അകത്തേക്ക് വരുന്നതാണ്...യാത്രാ ക്ഷീണവും ഒപ്പം അകത്താക്കിയ ലഹരിയും കിടക്കയിലേക്ക് വിഷ്ണുവിനെ ഒരുപോലെ ആകര്‍ഷിച്ചു...വിളക്ക് കണ്ട ഈയാം പാറ്റയെപ്പോലെ അവന് കിടക്കയിലേക്ക് ഒട്ടി...ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അകത്തേക്ക് വന്ന പായല്‍ ജാലക വാതിലുകള്‍ കൂടി ബന്ധിക്കാനായി പോയപ്പോള്‍ വിഷ്ണു പറഞ്ഞു... "വേണ്ട അത് തുറന്ന്‍ തന്നെ കിടക്കട്ടെ..."പിന്നീട് എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ നിന്ന അവളോട് ഇരിക്കാനായി അവന് ആംഗ്യം കാണിച്ചു....തെല്ല് നാണത്തോടെ അവള്‍ ആ കിടക്കയുടെ ഓരത്തിരുന്നു...നീ കഴിച്ചുവോ? അവളോട് എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കണമല്ലോ എന്ന് കരുതി ചോദിച്ചു...പിന്നീടെന്തോക്കെയോ ചോദ്യങ്ങള്‍..മിക്കതിനും ഒറ്റ വാക്കില്‍ അല്ലെങ്കില്‍ ഒരു മൂളലില്‍ ഉത്തരം നല്‍കി അവള്‍ ..ഇതിനിടയിലെപ്പോഴോ അവന് അവളുടെ കരങ്ങള്‍ അവനിലേക്കടുപ്പിച്ചു...മെല്ലെ മെല്ലെ അവളും ആ കിടക്കയിലേക്ക് വീണു...വിഷ്ണു മെല്ലെ വികാരങ്ങള്‍ക്ക് അടിമപ്പെട്ട് തുടങ്ങി...ബലിഷ്ടമായ ആ കരങ്ങള്‍ പായലിന്‍റെ മൃദുല മേനിയില്‍ ചിത്രങ്ങള്‍ വരച്ച് തുടങ്ങി...കൂമ്പിയടയുന്ന അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കിയ അവന് അവളുടെ നെറുകയില്‍ ഒരു ചുടു ചുംബനം നല്‍കി. അവന്റെ നിശ്വാസത്തിന്‍റെ ഊഷ്മളത അവളെ കുളിരണിയിച്ചു. നെറുകയില്‍ നിന്നും അവന്റെ ചുണ്ടുകള്‍ അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്കും മെല്ലെ അവളുടെ അധരങ്ങളിലേക്കും നീങ്ങി...ഒപ്പം അവന്റെ കൈവിരലുകള്‍ അവളെ അനുഭൂതിയുടെ പുതുതലങ്ങളിലേക്ക്‌ എത്തിക്കുകയായിരുന്നു...അവളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ്‌ കൂടി കൂടി വന്നു.. ഇപ്പോള്‍ ആ താളം അവന് കേള്‍ക്കാം എന്നായി..അതവനില്‍ കൂടുതല്‍ ആവേശം പകര്‍ന്നു..ചുണ്ടുകളുടെ സ്നേഹം രസനകള്‍ ഏറ്റെടുത്തപ്പോഴേക്കും വിഷ്ണു അവളുടെ ധാവണി നീക്കിയിരുന്നു...ബ്ലൗസിന്റെ കുടുക്കുകള്‍ ഓരോന്നായി എടുക്കുമ്പോഴും അവന്റെ രസ മുകുളങ്ങള്‍ അവളുടെ നാവിന്‍റെ രുചി ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു...അധികം വലിപ്പമില്ലെങ്കിലും ആകാരവടിവൊത്ത അവളുടെ മുലകള്‍ അവന്റെ കൈകള്‍ക്കുള്ളിലാവാന്‍ പിന്നീട് അധികം താമസമുണ്ടായില്ല....അവന്റെ മൃദുവായ മസാജ് അവളുടെ മുലക്കണ്ണുകളെ ഉത്തേജിപ്പിച്ചപ്പോള്‍ അവള്‍ മറ്റൊരു ലോകത്തേക്ക് എത്തുകയായിരുന്നു. വിഷ്ണുവിന്റെ ചുണ്ടുകള്‍ അവളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ വിട്ട് താഴേക്ക്‌ സഞ്ചരിക്കാന്‍ തുടങ്ങി....അവളുടെ കഴുത്തിലും തോളിലുമൊക്കെ ചുംബനവര്‍ഷം ചൊരിഞ്ഞുകൊണ്ട് വരുമ്പോള്‍ വിഷ്ണുവിന് എന്തോ ഒരസ്വസ്ഥത തോന്നിയോ?പായലിന്‍റെ ഗന്ധം അവന്റെ നസാരന്ദ്രങ്ങളിലെക്ക് അരിച്ചിറങ്ങവേ പെട്ടെന്ന്‍ അവന്റെ മനസ്സ്‌ പിടയാന്‍ തുടങ്ങി...എന്താണ് കാരണമെന്ന് മാത്രം അവന് മനസിലായില്ല. ഏതോ ഒരദൃശ്യശക്തിയെപ്പോലെ അവന്റെ കൈകള്‍ അവളെ ബലമായി തള്ളി മാറ്റി..അപ്രതീക്ഷിതമായത് സംഭവിച്ചതില്‍ പകച്ചു പോയ പായലാകട്ടെ പെട്ടെന്ന്‍ ചാടിയെണീറ്റ് അവളുടെ വസ്ത്രങ്ങള്‍ നേരെയാക്കി ചോദ്യ ഭാവത്തില്‍ വിഷ്ണുവിനെ നോക്കി...... വെള്ളം എന്ന് ആംഗ്യം കാട്ടിയതും അവള്‍ ഗ്ലാസ്സിലെക്ക് ജഗ്ഗില്‍ നിന്നും വെള്ളം പകര്‍ന്നു നല്‍കി. ഒരിറക്കിന് അത് മുഴുവന്‍ കുടിച്ച് തീര്‍ത്ത അവന് ബെഡില്‍ നിന്നും എണീറ്റു...ഒരു ഷീറ്റും തലയിണയും എടുത്ത് പുറത്തേക്ക് പോവുമ്പോള്‍ അവളോട് താഴിട്ടു കിടന്നോളാന്‍ പറയാനവന്‍ മറന്നില്ല..
ഹാളിലെ സോഫയില്‍ വന്നു കിടക്കവേ അവനാലോചിക്കുകയായിരുന്നു...എന്തിനു ഞാനിതിനു പോയി..?പ്രിയക്ക് തുല്യം പ്രിയ മാത്രമേ ഉള്ളൂ...അവളുടെ ഗന്ധമില്ലാതെ ?...ഇല്ല എനിക്ക് പറ്റില്ല... അവളല്ലാതെ മറ്റൊരാളോട് ഒത്തും ഇനി എനിക്ക് ഒരു ജീവിതം പറ്റില്ല...യൌവനം തീര്‍ന്നിട്ടില്ലാത്ത മകനൊരു തുണ തേടി വീണ്ടും ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയെ അന്വേഷിച്ച് നടക്കുന്ന അമ്മയോട്‌ എന്ത് പറയും എന്നായിരുന്നു അപ്പോള്‍ വിഷ്ണുവിന്റെ വിഷമം...
Posts
No comments:
Post a Comment