സാമീപ്യം

ഏറെനാളുകള്‍ കൊഴിഞ്ഞു പോയ്‌ ഞാനീ..
കലാലയത്തിരുമുറ്റം വിട്ടകന്നിട്ടെങ്കിലും.....
ഇന്നുമോര്‍ക്കുന്നു ഞാനീ അങ്കണത്തില്‍...
ചെലവിട്ടാസ്വദിച്ചോരോ നിമിഷങ്ങളും..
അതിലേറെയീ ചുറ്റുവട്ടമെനിക്ക്‌..
സമ്മാനിച്ച ഒരുപിടി കുഞ്ഞു നൊമ്പരങ്ങളും..
മനസ്സ്‌ പായുകയാണാ ഭൂതകാലത്തേക്ക്‌...
കടിഞ്ഞണില്ലാത്തൊരു കുതിരയെപ്പോലെ...
തെളിയുന്നെന്‍ മനസ്സിലോരോ രംഗവും..
അഭ്രപാളികളിലെഴുതിയൊരു ചിത്രം പോലെ...
തെളിമ നഷ്ടമായിട്ടിലേറെ പലതിനും..
അസ്വസ്ഥമായെന്‍ മനസ്സ്‌ പലപ്പൊഴും
മറവിതന്‍ മറ നീക്കി പുറത്തേക്ക്‌ വരികയാണ്‌..
മറക്കാന്‍ കൊതിച്ച പല നിമിഷങ്ങളും
ഇടയ്ക്കൊരു ചെറുപുഞ്ചിരി വിടര്‍ന്നുവോ എന്‍ ചുണ്ടില്‍?
മാഞ്ഞുപോയാ പുഞ്ചിരിപെട്ടെന്നെന്നില്‍ നിന്നും
ദൂരെനിന്നാ ആല്‍മരം കണ്ടതില്‍ പിന്നെ..
അതിന്‍ ചോട്ടിലായിരുന്നഭയം തേടിയിരുന്നതന്ന്‌..
പഠനമുറികള്‍തന്‍ വിരസതയില്‍ നിന്നും..
ഇനി നീ വരില്ലീ മരച്ചോട്ടിലേക്കൊരിക്കലും..
ഒരു വേള യാത്രകൂടി ചോദിക്കാതെ പോയില്ലേ
വിരസതയെന്തെന്നറിയാത്ത ലോകത്തേക്ക്‌..
ഇറ്റിരിക്കട്ടെ ഞാനിവിടേകനായ്‌...
നിന്നദൃശ്യസാമീപ്യം കൊതിച്ച്‌ കൊണ്ട്‌...