അറിയില്ലായിരുന്നു എനിക്ക്
പ്രണയമെന്ന വികാരമെന്തെന്ന്...
പിന്നീടൊരുനാള് പ്രണയത്തെ ഞാന് കണ്ടു
അതവളുടെ കണ് കോണുകളിലായിരുന്നു..
ആ കൃഷ്ണമണികളില് പ്രതിഫലിച്ചിരുന്നത്
പ്രണയത്തിന്റെ വര്ണ്ണക്കൂട്ടുകളായിരുന്നു..
പിന്നെയവളിലൂടെ ഞാന് സ്വരം കേട്ടു
ശ്രവണ മധുരമാം പ്രണയത്തിന് സ്വരം
പ്രണയത്തിന് രുചിഭേദങ്ങളെന്നെ പഠിപ്പിച്ചതാകട്ടേ..
ആ പവിഴാധരങ്ങളും...
പ്രണയത്തിന്റെ ചൂടു ഞാനറിഞ്ഞൂ...
ആ മാറിലൊട്ടിക്കിടന്ന ഓരോ നിമിഷവും..
പ്രണയത്തിന്റെ ഓരോ സൂക്ഷ്മ ഭാവങ്ങളുംഞാന്
തൊട്ടറിഞ്ഞതവളില് നിന്നായിരുന്നു...
അവളില് നിന്നു മാത്രം..
ആദ്യമായും....ഒരു പക്ഷേ അവസാനമായും...
ഇന്നോ... എല്ലം കലങ്ങി മറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു...
ഇന്നെനിക്കു പ്രണയമെന്നാല് വെറും ശൂന്യത മാത്രം...
അവളില്ലിന്ന്..
പ്രണയ നിലാവ് പരത്തിയെന് ചാരെ..
തിരികെ വരുമെന്ന പ്രതീക്ഷകള്...
അതുമിന്നസ്തമിച്ചിരിക്കുന്നു...
ഇന്നാത്മാര്ത്ഥമായി ഞാനാഗ്രഹിക്കയാണ്
പ്രണയമെന്തെന്നറിയാതിരുന്നെങ്കില്
Friday, January 25, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
ഇന്നെനിക്കു പ്രണയമെന്നാല് വെറും ശൂന്യത മാത്രം...
*
*
ഇതു കൊള്ളാം...
വികാരങ്ങളില് നിന് മുഖഭാവം
പകര്ത്താനെന്റെ നിറക്കൂട്ടുകള്
ഇല്ലെന്നായ നേരം ഞാനെന്റെയുള്ളിലെ
നിറകുടം കമഴ്ത്തിക്കളഞ്ഞതും...
കൊല്ലാം മനൊഹരം
mmmmmmm......... :(
saarillaato
Post a Comment